Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Ε ναι, τώρα είμαι ευτυχισμένη!!!!!!!!!



   Χθες βράδυ είμαστε στο τραπέζι με τον στεφάνιο και τρώμε ( εγώ τρώω μια σαλάτα χόρτα γιατί είμαι και πολύ fit είπαμε -δε θέλω σχόλια-) Ο μικρός Νικόλας αφού έχουμε αναλύσει μίση ώρα το περιεχόμενο του ψυγείου παύλα ντουλάπι καταλήγει ότι θα φάει για βραδινό μπισκοτάκια  και γάλα!
Κάποια στιγμή εμφανίζεται στο τραπέζι (αφού έχει φάει τα μπισκοτάκια με το γάλα που λέγαμε!)

Μικρός Νικόλας: Μαμάαα τι τρως?
Άμοιρη μάνα: Σαλατουλα χορταράκια αγάπη μου , θέλεις?
Μικρός Νικόλας: Ναι θέλω
Άμοιρη μάνα: Αχ βρε Νικολή μου, αν ήξερες τελικά  τι θέλεις  να φας θα ήμουν πολύ ευτυχισμένη.
Μικρός Νικόλας: Ξέρω, χόρτα! Μαμά, τώρα είσαι ευτυχισμένη????????
Άμοιρη μάνα: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

Καλέεεε, βραβεύτηκα η μάνα!!!!


 Βραβεύτηκα λοιπόν η μάνα και όχι από οπουδήποτε αλλά από ΤΗΝ Ελληνίδα Μάνα που σαν την μάνα δεν έχει !!!! ( αν και για να με βραβεύσει κι αυτή δεν πρέπει να είναι στα καλά της!)

Να και τα βραβεία μου, που απ'ότι κατάλαβα πάνε δώρο με τα σεμεδάκια(άκου δεν έχει στο λεξικό τα σεμεδάκια)!!!




Απ' ότι με ενημέρωσε η γραμματέας μου θα πρέπει να δώσω και ένα mini intrview για το κοινό μου!Λοιποοοον μια στιγμή να πάρω το σοβαρό μου!(γκουχ γκουχ καθαρίζω και λαιμό)




1) Τι σας οδήγησε να ξεκινήσετε το blog σας; 

Γιατί αν δεν τα πω κι εγώ η μάνα κάπου αρά ή γρήγορα θα έρθουν  τα παλικάρια να μου φορέσουν εκείνα τα πολύ σικάτα πουκάμισα που δένουν στην πλάτη(είδατε τι ωραία το έθεσα ) Λοιπόν όλο έλεγα  τα τελευταία 4 χρόνια να κάνω κι εγώ ένα blogaki αλλά όλο το ανέβαλα ( καθ' ότι είμαι και πολύ τύπος του εδώ και τώρα). Και ξαφνικά ένα βράδυ τρώω μια φλασιά με το όνομα (βασικά πρώτα το μάνα κουράγιο σκέφτηκα-μάλλον πάλι σκασμένη θα ήμουνα- αλλά τελικά πρέπει να ήταν πιασμένο) και μετά μου ήρθε το manamanoulamama γιατί είπαμε σαν τη μανούλα δεν έχει! 


2) Ποιο είναι το θέμα του blog σας, με τι ασχολείται;

Βασικά τα παιδιά  τα δικά μου, αλλά και τα άλλα  και γενικά ότι μου κάνει κλικ στο διαδίκτυο και δεν χωράει στα αγαπημένα μου, κάτι σαν ατζέντα-ημερολόγιο αλλά στο πιο public όμως.


3) Από πού βρίσκετε την έμπνευσή σας;

Απ'όλα, από τους γιους μου, από κάτι που είδα, που διάβασα....


4) Σχεδιάζετε από πριν το περιεχόμενο του blog σας;

Κάποιες φορές γράφω σε χαρτοπετσέτες ένα θέμα που με σκάει (στα μωρομάντηλα δεν μπορείς να γράψεις τελικά μην το δοκιμάσετε)  για να θυμηθώ όταν βρω χρόνο να το περάσω στο blog αλλά έχει αρχίσει και αυξάνεται επικίνδυνα ο αριθμός των χαρτοπετσετών και μάλλον θα αρχίσω να κάνω scan και post!!!!! Που να τα προλάβω όλα η μάνα!


5) Έχετε νέες ιδέες για το blog σας;

Έχω πανάθεμα με αλλά δεν βρέθηκε ακόμα USB καλώδιο να συνδέσω το μυαλό μου με το pc και με  bluetooth δεν ξέρω να τα στείλω!


6) Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας;

Εξαρτάται από το τι χρόνο θα μου αφήσουν τα λουλούδια μου!


7) Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για εσάς να δημιουργήσετε;

Μάλλον όταν λείπει ο μικρός Νικόλας στο σχολείο και ο αθώος κοιμάται, ή αργά το βράδυ.


8) Τι θα θέλατε να ξέρει ο κόσμος για σας;

Ότι ακόμα δεν είμαι για δέσιμο αντέχω. Α! και αν προλάβω 1ον-λόγω συνταξιοδότησης- και  2ον να ψήσω και τον στεφάνιο να κάνουμε και μια κόρη γιατί μια κυριούλα μου είπε όταν με είδε με δυο γιους :"Να κάνεις και ένα κοριτσάκι, του αγοριού η μάνα είναι πάντα πεθερά, του κοριτσιού είναι πάντα μάνα  δεν το πολυκατάλαβα αλλά δεν μου φάνηκε και πολύ καλό-.χαχαχα

9) Ποια είναι τα hobbies σας;
Blog, cinema, κατασκευές, μουσική, φωτογραφία και διάβασμα οχι απαραίτητα με ατήν την σειρά!


Λοιπόν για το άλλο βραβείο θα πρέπει να πω 11 πράγματα για μένα έ? για να δούμε

1)Σήμερα έκλεισα τα 34 

2) Έκανα αποκέντρωση τα τελευταία 3 χρόνια από Αθήνα - επαρχία

3) Είμαι μάνα-κουράγιο δύο αγοριών του μικρού Νικόλα 4 χρονών και το αθώου 7 μηνών

4)Αγαπώ τη θάλασσα πολύ και υποφέρω που η πόλη που μένω τα τελευταία 3 χρόνια δεν έχει.

5) Είμαι με τον στεφάνιο (εκ του στεφάνι κορώνα στο κεφάλι μου) 11 χρονιά τα    6 παντρεμένοι

6) Είμαι απότομη, φωνακλού,ξεροκέφαλη και απόλυτη όταν έχω δίκιο(δηλαδή πάντα

7) Ξεκίνησα τις σπουδές μου ως "μπετατζου" (βλ.  μηχανικός Έργων Υποδομής) αλλά δεν άντεχα να ζυμώνω κεφτεδάκια με λάσπη πρωί πρωί και έκανα στροφή στο πιο καλλιτεχνικό και ασχολήθηκα με τη διακόσμηση και τον σχεδιασμό επίπλων , μέχρι που ήρθε η  ριμάδα  η κρίση και μας ρήμαξε εμάς τους καλλιτέχνες!!!!!

8)Φοράω τις κάλτσες μου πάντα ανάποδα όχι γιατί είμαι πεντάμορφη  και φοβάμαι μη με ματιάσουνε αλλά γιατί με ενοχλούν οι ραφές!!!!

9)Μπορώ να ζήσω χωρίς ζάχαρη ποτέ όμως χωρίς αλάτι

10) Είμαι φυσική καστανή (αν και έχω δοκιμάσει όλα τα χρώματα στο κεφάλι μου

11)Όταν θα αρχίσω να γκριζάρω ή να ασπρίζω θα τα βάψω κόκκινα!
Αυτά


Τώρα θα πρέπει να δώσω κι εγώ με τη σειρά μου τα βραβεία μου σε 11 άλλα (δεν έχω τόσα) blog  τα οποία όμως τα  περισσότερα  είναι μεγαλύτερα από μένα καθότι το δικό μου σπιτάκι είναι καινούριο του κουτιού που λένε!!!
Λοιπόν:



Και τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω εκτός από τη δικιά μου Ελληνίδα μάνα που με έκανε τόσο λαμπερή και απαστράπτουσα και τη άλλη, για άλλη μια φορά που με βράβευσε (περιμένω σετ σεμεδάκια) θα σου στείλω κι εγώ έναν τραπεζοκαρέ!

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Πας καλά κυρά μου, τι τσιμπάς???????


Τα 'χω πάρει τελείως τον τελευταίο καιρό και ο λόγος οι άσχετοι στο δρόμο που θέλουν να "χαρούν" τον  "αθώο" και του αλλάζουν τα φώτα στο τσίμπημα!

Ας τα πάρω όμως από την αρχή , ο μικρός Βούδας αισίως έχει κλείσει τους 7 μήνες είναι ένα πολυυυυυυυυυυυυυυυ ήρεμο μωρό το άλλο του καλλιτεχνικό όπως προείπα είναι αθώος, ε και  είναι και λίγο τσουπωτο μωρό ( παρόλο που θηλάζει και συνήθως αυτά τα παιδιά πεινάνε και δεν παίρνουν βάρος...... ναι το έχω ακούσει και αυτό!)

 Μέχρι τώρα φορούσαμε ζακετακια μπουφανακια ήμασταν τέλος πάντων προφυλαγμένοι από το κακό  Από τότε που άνοιξε ο καιρός και βάλαμε τα κοντομάνικα (για τα σορτσάκια δεν το συζητώ ΤΟ ΔΡΑΜΑ) ε έχει αρχίσει ο Γολγοθάς του μικρού Βούδα! Περνάνε διάφορες άσχετες δίπλα από το καρότσι του και τσιμπάνε μπρατσακι  μπουτάκι και δεν συμμαζεύεται !

Τώρα θα μου πεις κι εσύ κυρα μου τι κάνεις αφήνεις να σου πειράζουν το μωρό?????

Ρε παιδιά αλήθεια δεν προλαβαίνω να αντιδράσω .... είναι αυτό που γίνεται κάτι μπροστά στα μάτια σου και μέχρι να σκεφτείς  "καλά δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθια" έχει φύγει ήδη 50 μέτρα πιο κάτω και δεν αξίζει τον κόπο να της την πεις γιατί πρώτον δεν την προλαβαίνεις και δεύτερον δεν θα την ξαναδείς γιατί πολύ απλά δεν την ξέρεις. Παρ' όλ' αυτά μένεις με την απορία της αγελάδας στον βλέμμα και με το μικρο Βούδα με χαλασμένη Νιρβάνα(όχι το παγωτό,  την άλλη της ηρεμίας) η παιδίατρος λέει πες τους ότι έχει δερματιτιδα και δεν κάνει να τον πειράζουν, μα καλή μου σε ποιον να το πω στον καπνό!!!! 

Και άντε αν είναι καμιά θεία του μωρού, ή γνωστή,  ή φίλη να της την πεις ( το'χω κάνει  αλλά σε έναν περαστικό δεν έχει νόημα!!!!

Χθες μόνο, μετάνιωσα που δεν μίλησα,  ο αθώος στο sling με πυρετό,  πηγαίνουμε στην παιδίατρο και   προσπαθώ να τον έχω ήρεμο γιατί είναι και βασανισμένο το καημένο και μια κυρία δίπλα μου στο ταμείο του μαγαζιού που περιμένω με ένα μωράκι επίσης,  στο καρότσι του δίνει μια στο χέρι να τον "χαρεί"! Φεύγω από το μαγαζί που ήμουνα και παραμιλάω στο δρόμο πως θα αντιδρούσε αυτή η γυναίκα αν της τσιμπούσα το παιδί και αμέσως σκέφτομαι τι μου φταίει το καημένο αν η μάνα του , γιαγιά του , θεία του  είναι βλήμα!!!!!!!!

Λοιπόν κυρίες μου (γιατί αυτές είναι που τα κάνουν αυτά , δεν μου έχει τύχει κανένας άντρας ακόμα) το νου σας γιατί την επομένη φορά μάλλον θα αντιδράσω και ίσως τότε εάν έρθετε στη θέση του "αθώου" να καταλάβετε τη  μα....κία  κάνετε!!!!!!